...
Yalnızca günlük rutinin uzağında,artık
ajandamı belirleyen zamanın çılgınca
geçmesi dışında,kendimi tümüyle
düşüncelerime teslim etmiştim;oysa
insan yola çıktığında düşüncelerini
emanete bırakmaz.İnsan dünyanın öbür
ucuna bile gitse hala korkularının
mahkumudur.Cehennem başkaları değildir,
cehennem insanın asla kaçamayacağı
tek kişi olan kendisinin içindedir.
...
Kendimi melankolik bir ruh olarak
hissetiğimden değil ne de geçmişe özlem
duyduğumdan,sadece zamanımı cansızlaş-
tırdığım ve yaşamsal hızın,heyecanın yerini
rutinin almasına izin verdiğim düşüncesiyle
dehşetten donakalmıştım.Bundan dolayı
vicdanımı çok kötü hissedip hemen uzaklaştım
ve daha sonra düşüneceğime söz vererek
ayaklarımın üstüne zıplayıp bunları
kafamdan kovdum.
...